Książka¶

Książka występuje w dwóch odmiennych konotacjach: po pierwsze jako przyjaciel samotników, źródło wiedzy, środek do rozszerzania horyzontów myślowych (czyli na modłę oświeceniową i „oświatową”), po drugie jako źródło skażenia myśli, zatrucia duszy (taką funkcję mają „książki zbójeckie” w Dziadach). Świat książek bywa też przeciwstawiany „życiu”: w tym ujęciu zagłębianie się w książki odciąga od istotnego działania - czynu (to teza popularna w romantyzmie, znajdująca też odzwierciedlenie w przeciwstawieniu filozofa i mędrca).