Lalka¶

Figurki przedstawiające pomniejszone podobizny człowieka tworzyli już ludzie prehistoryczni, jednak przez brak źródeł literackich nie potrafimy odgadnąć jakie znaczenie im przypisywali. Kultury starożytne tworzyły figurki w celach magicznych i kultowych; starożytni Egipcjanie umieszczali w grobowcach możnych całe "armie" takich robotników, którzy mieli w zaświatach pracować na zmarłego.
Przez podobieństwo do człowieka, podobnie jak w przypadku stracha na wróble czy manekina, lalka może budzić również lęk i odrazę, ponieważ sprawia wrażenie, jakby mogła w każdej chwili się poruszyć, jakby tylko ukrywała fakt, że jest żywa. Dlatego też w wielu kulturach stała się symbolem duszy zmarłego człowieka.
W rękach dorosłego człowieka lalka może oznaczać zdziecinnienie, chorobę psychiczną lub dewiację seksualną.
Lalka najczęściej jest zabawką małej dziewczynki, a przez to kojarzona jest z delikatnością, wdziękiem, beztroską dzieciństwem; lalka brudna i zniszczona może być alegorią dzieciństwa nieszczęśliwego (np. z powodu biedy czy wojny). Lalka przedstawia zazwyczaj piękną i zadbaną dziewczynkę lub kobietę, ale jest tylko nieożywionym przedmiotem, pozbawionym duszy, dlatego może funkcjonować jako pejoratywne określenie osoby próżnej, skupionej tylko na swoim wyglądzie, niedbającej o wymiar duchowy, oderwanej od rzeczywistości.

(Zmiana kolejności, lalki starożytne, magiczne, teatralne, Japonia.)