Miłość romantyczna¶

Jej cechy są dość szczegółowo określone – miłość romantyczna kładzie nacisk na związek dusz (grając silnie na dualizmie duszy i ciała), duchową przyjaźń, natychmiastowe wzajemne zrozumienie, chętnie operuje metaforyką magnetyzmu (miłość taka jest wyrokiem losu), często wiąże osoby, które z uwagi na zasady społeczne (np. dotyczące kojarzenia małżeństw) nie mogą się pobrać. Nie mogąc być zrealizowaną na ziemi, miłość romantyczna pokłada nadzieję w zaświatach, a kochankowie w związku ze swoją sytuacją pozostają skłóceni ze światem i oderwani od niego, oddają się marzeniom, a niekiedy melancholii, czasem wyjście ze swej pełnej udręki sytuacji odnajdują w czynie samobójczym. Miłość romantyczna bywa przeciwstawiana więzom łączącym małżonków (np. w wypowiedzi Gustawa w Mickiewiczowskich „Dziadach”).