Ciąża¶

W przeciwieństwie do motywu matki ciąża w literaturze występuje często jako mroczny wątek, bliższy chorobie lub wyrokowi niż radości macierzyństwa. Najważniejszą historią z motywem ciąży w europejskim kręgu kulturowym jest niepokalane poczęcie Matki Boskiej, która w scenie zwiastowania początkowo wzbrania się w rozmowie z archaniołem przed przyjęciem swego losu. Trudne są także okoliczności jej porodu, w stajni podczas dalekiej i męczącej podróży. Mimo to ciąża jest nazywana stanem błogosławionym i liczne potomstwo oraz płodność są w literaturze znakami sprzyjającego losu. Nikczemne lub bezbożne postacie mogą zostać ukarane niemożnością zajścia w ciążę. Bezpłodna kobieta występuje też jako przykład kobiety niespełnionej, wybrakowanej, nieszczęśliwej. Utwory skupiające się na samej ciąży, nie na relacjach rodzicielskich i rodzinnych, często podkreślają towarzyszące jej trudności zawodowe i finansowe oraz drastyczne zmiany zachodzące w ciele kobiety. Z drugiej strony skupiają się na ciąży jako piętnie społecznym, szczególnie ciąży bez ślubu lub spoza małżeństwa. Wtedy ciąża występuje jako wyraźny dowód występku i może prowadzić do ostracyzmu.