Dusza¶

W tradycji neoplatońskiej i chrześcijańskiej dusza miała być częścią niematerialną, składającą się, obok ciała, na całość osoby. Motywem tym zaznaczamy wypowiedzi określające, czym jest dusza, jaka jest sfera oraz zakres jej istnienia i działania, jakie są „prawa duszy”. W romantyzmie są to np. prawa przeciwstawne tym, które organizują ziemski, materialny porządek społeczny; w romantyzmie pojawia się też koncepcja siostrzanych dusz, niemogących połączyć się na tym świecie węzłem małżeńskim, ale nieuchronną mocą przeznaczenia mających się połączyć w zaświatach (odwołuje się do tej koncepcji Gustaw w Dziadach Mickiewicza). Synonimem duszy bywa serce.